Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Mέχρι το τέλος η ψυχή

Mέχρι το τέλος η ψυχή

Αφιερωμένο
Στα ανομολόγητα πάθη
στα λάθη τα εκούσια
στης νύχτας τη σιωπή. 
Kamille Corry 1966 | American Figurative painter
Αrt by- Kamille Corry

Στις σταυρωμένες αγάπες
που δεν καταδέχτηκαν κανένα, Σίμωνα
να τους σηκώσει τον Σταυρό.
Art by-Valeria Corvino

Στους Ερωτες
που εξέδυσαν τα Ιμάτιά τους
πριν, οι πραίτορες τα παίξουν στα ζάρια.

Στο φιλί της προδοσίας 
"πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις''


Στα πουλιά
που έμειναν όταν όλοι 
αποδημούσαν για το Χειμώνα.
Photographer by : Rina H
 Στα τραγούδια
που μπορούν ακόμα
να πληρώνουν ''τριάκοντα αργύρια''  
στο θυσιαστήριο του Ερωτα..


Μέχρι το τέλος η ψυχή....

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου


Μέχρι το τέλος η ψυχή
κι όμως πηγαίνει και πιο κει
καλά που βρέθηκες εσύ
να μου την ταξιδέψεις

και μη σε νοιάζουν τα λεφτά
αν μ' αρνηθείς ως τις εφτά
θα περισσέψουν αρκετά
τριάντα θα ξοδέψεις

όχι που τρέμω το σταυρό
αλλά που δεν μπορώ να βρω
χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία


δε φεύγω για παλικαριά
αλλά που μού 'πεσε βαριά
μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία

δε σού ζητάω να πληρωθώ
μονάχα όταν σταυρωθώ
άσε με ν' αναμετρηθώ
μ' αυτά που σέ πονάνε

κι άμα γυρίσεις νικητής
θα χεις καρδιά να κοιμηθείς
αυτούς που φεύγουνε νωρίς
ποτέ δεν τούς ξεχνάμε


όχι που τρέμω το σταυρό
αλλά που δεν μπορώ να βρω
χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία

δε φεύγω για παλικαριά
αλλά που μού 'πεσε βαριά
μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία

Μέχρι το τέλος η ψυχή
κι όμως πηγαίνει και πιο κει...

κάποια άλλη

κάποια άλλη






Στην  σκέψη μου κυλάς 
μου το  λέει η μοίρα
από το ξημέρωμα μέχρι την ώρα που βυθίζεται
 η πύρινη σφαίρα του ήλιου στον ορίζοντα 


Στην σκέψη μου είσαι 
αυτό  λέει η μοίρα
όταν σηκώνομαι  νωρίς το πρωί 
και καθίσω να πιω τον πρώτο μου καφέ 
και μέχρι την ώρα που θα ξαναγυρίσω
σαν θα έχει πια σκοτεινιάσει στο κρεββάτι μου
όλο αυτό το κενό να το παλεύω ανάμεσα
στους λαβύρινθους του φτωχού μυαλού μου
την παρουσία σου να ψάχνω μ΄αγωνία
παρακαλώντας γρήγορα να μπω στην νάρκωση
του ύπνου προτού προλάβω να πονέσω
όταν  αποφασίσει η ψυχή πως μόνο την απουσία
διαθέτει στο αποθεμά της
Στο πουθενά  η αναζήτηση και ήτανε μοιραίο
που  ήρθα και ξάπλωσα από την δική σου την μεριά
ακούμπησα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι σου 
γιατί ήθελα να δω πως έβλεπες εσύ από εκεί 
κάποτε τα δέντρα έξω από το παράθυρο
να σαλεύουν άλλοτε απαλά τα κλαριά κάτω
απ΄ τ΄ ανοιξιάτικο αεράκι κι άλλοτε να γέρνουν
βίαια κάτω απ΄τους βοριάδες να γδέρνουνε τα τζάμια
με τα σκληρά κλαριά τους
Διαφορετικά μου φαίνονται όλα τώρα πιά
ακόμα κι όταν τριγυρίζω ολομόναχη στους δρόμους
κι ο μόνος ήχος που μ΄ ακολουθεί είναι  αυτός
που κάνουν τα τακούνια μου που χώνωνται
σαν καρφιά στην μαύρη άσφαλτο .
Μοιραία σταματά η σκέψη μου όταν φτάνω
έξω από την πόρτα τα κλειδιά κρατώντας
σφιχτά στο χέρι μου και ξέρω πως αν την ανοίξω
θα βρεθώ σε άδεια μισοσκότεινα δωμάτια
τα έπιπλα θα είναι σκεπασμένα με λευκά σεντόνια
και τα παντζούρια κλειστά θα κρατάνε έξω
το φως και τα φαντάσματα , θα φυλακίζουν
την μοναξιά που σαν άτακτο παιδί θα κρύβεται
στις σκοτεινές γωνιές περιμένοντας να ψάξω
να την βρω
Μα τι κουτά που είναι όλα αυτά
δεν είναι η δική μου η ζωή
Άλλη είναι η γυναίκα που επαναλαμβάνει
την ζωή της καθημερινά
ξυπνά, πίνει τον καφέ της, ντύνεται, βάφεται,
με μηχανικές κινήσεις χτίζει την μέρα της
βγαίνει στους δρόμους.
Δεν την ξέρω, δεν την έμαθα ποτέ ποιά είναι !
Εγώ γελάω, μιλάω, δακρύζω, ζω

αυτή
είναι νεκρή
Και πως να της το πει κανείς
Που να την βρει?

Levina

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ.............Wilhelm Reich

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ.............Wilhelm Reich

Ενα ΑΞΙΟΛΟΓΟΤΑΤΟ βιβλιο που σιγουρα ''ποναει'' πολλους.......οσους τουλαχιστον ειναι σε θεση να κατανοησουν το νοημα του...

                --------------------------------------
Σε βαρέθηκα. Δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω με το ακριβό σου αυτοκίνητο να κυκλοφορείς στους δρόμους της πρωτεύουσας με μόνο στόχο να προσελκύσεις τα βλέμματα. Δεν αντέχω να βλέπω το τεράστιο σπίτι σου να βρίσκεται κτισμένο πάνω στην παραλία και εσύ να έχεις πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων. Σε ξέρω καλά . Για όλα αυτά είσαι χρεωμένος στην τράπεζα. Περνάς τη ζωή σου δουλεύοντας για να προλαβαίνεις να πληρώνεις τους τόκους. Τίποτε απ’ ότι έχεις δεν είναι δικό σου. Το απόκτησες μόνο και μόνο για να καμουφλάρεις την δυστυχία σου. Είσαι δυστυχισμένος Κυπραίε και ψάχνεις απεγνωσμένα διέξοδο. Είσαι κομπλεξικός , γι’ αυτό τα κάνεις όλα αυτά. Νομίζεις ότι τα χρήματα θα σε καταξιώσουν στα μάτια των άλλων. Θέλεις να ανέβεις κοινωνική τάξη. Όμως ακόμα και το ψωμί που δίνεις στα παιδιά σου για να φάνε το χρωστάς στην τράπεζα. Σε κυριεύει το άγχος . Δεν απολαμβάνεις τον έρωτα με τη γυναίκα σου. Το κάνεις από ρουτίνα. Και αυτό σου δημιουργεί προβλήματα νευρωτικά. Και έτσι εσύ αρχίζεις να ξενοκοιμάσαι για να επιβεβαιώσεις τον ανδρισμό σου. Το ίδιο κάνει και η γυναίκα σου. Και εσύ το γνωρίζεις αυτό αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Σιωπάς και κλείνεσαι στον εαυτό σου γιατί δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να μην το μάθουν οι άλλοι. Δεν έμαθες να αντιμετωπίζεις τα προβλήματά σου.
Είσαι άρρωστος . Δεν θέλεις η κόρη σου να έχει προγαμιαίες σχέσεις. Δεν είναι σωστό λέει η θρησκεία σου. Σε νοιάζει τι θα πει η γειτονιά. Παροτρύνεις όμως τον ανήλικο γιο σου να κοιμάται με γυναίκες. Νιώθεις έτσι ότι επιβεβαιώνεται και ο δικός σου ανδρισμός. Μα ποιος ανδρισμός σου . Αυτός που πληρώνεις για να τον επιβεβαιώσεις; Είσαι άρρωστος . Σου τρέχουν τα σάλια στη θέα κάθε αλλοδαπής γυναίκας με ξανθό μαλλί έστω και αν η γυναίκα σου είναι πολύ πιο όμορφη. Άρχισες να γλυκοκοιτάζεις τις γυναίκες των φίλων σου. Βλέπεις με πονηριά την κουμέρα σου και όλες τις παντρεμένες φίλες τις γυναίκας σου. Είσαι ένα αρρωστημένο μυαλό.
Άκου λοιπόν. Δεν αντέχω να σε βλέπω κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, να κυκλοφορείς κάθε μέρα με σκοπό τον ίδιο προορισμό. Με εκνευρίζεις όταν σε βλέπω να βιάζεσαι για να φτάσεις στην ρουτίνα σου. Με νευριάζεις όταν κάθε μέρα βλαστημάς την τύχη σου όμως δεν κάνεις τίποτε για να αλλάξεις τη ζωή σου. Έχεις καταντήσει ο ίδιος η ρουτίνα της ζωής σου. Κάμε κάτι που θα σε ευχαριστεί και όχι επειδή πρέπει. Πήγαινε με τα παιδιά σου μια βόλτα στο δάσος. Δες μαζί τους μια ταινία. Πηγαίνετε έστω για φαγητό χωρίς να βιάζεσαι. Το ξέρω. Δεν έχεις καθόλου χρόνο. Πρέπει να πας δουλειά για να μπορέσεις να πληρώσεις τις δώσεις σου. Πρέπει να πάρεις τα παιδιά σου στο φροντιστήριο να μάθουν Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, βιολί, πιάνο, κιθάρα και ένα σωρό άλλα πράγματα. Και όλα αυτά όχι επειδή το θέλεις εσύ ή τα παιδιά σου αλλά επειδή σου το επιβάλλει η τάξη σου. Σταμάτα επιτέλους να καταβροχθίζεις την ευτυχία τη δική σου και των παιδιών σου.
Εσύ κάνεις πάντα το καθήκον σου προς το συνάνθρωπό σου. Διοργανώνεις φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για τα πεινασμένα παιδιά της Αφρικής και επιδεκτικά πάντα προσφέρεις τον οβολό σου. Όμως μαθαίνεις στο παιδί σου την ξενοφοβία. Ακόμα και εσύ ο ίδιος σαν δεις στο δρόμο κάποιον έγχρωμο τον αποκαλείς σκατόμαυρο. Σαν περπατήσεις στη Λύδρας και αντικρίσεις τους ξένους, αμέσως αλλάζεις δρόμο και μουρμουρίζεις με τη γυναίκα σου ότι εχάλασε ο τόπος μας. Ο τόπος ποιου; Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης της γης που πατάμε; Βάζεις τη γούνα σου , και εσύ τα δερμάτινά σου τα παπούτσια και παγαίνετε σε φιλοζωικές εκδηλώσεις. Αφήνεις και εκεί τον οβολό σου με ευλάβεια αφού το επιβάλλει η ανατροφή σου. Φτάνεις στο σπίτι σου  και ρίχνεις δηλητήριο στα αδέσποτα της γειτονιά σου.

Άκου να σου δίνει συμβουλές ο κάθε αχάπαρος από την τηλεόραση του σπιτιού σου. Άκου τους δημοσιογράφους να σου προσφέρουν την προπαγάνδα των πολιτικών αρχηγών σου που εσύ με την ιερή σου ψήφο εξέλεξες. Να υποτιμούν τη νοημοσύνη σου, να σε κοροϊδεύουν, να σε ξεγελούν και να σε χλευάζουν στο όνομα της πατρίδας και εσύ  να ενθουσιάζεσαι και να φωνάζεις ζήτω, ζήτω! Να σε ξεχνούν χρόνια ολόκληρα και σαν πλησιάζουν οι εκλογές μόνο να σε θυμούνται και να σου ζητούν ότι με αίμα κατάφερε η ανθρωπότητα να κερδίσει, τη ψήφο σου. Και εσύ να το κάνεις με ευλάβεια . Τους ψηφίζεις χωρίς να το σκεφτείς, γιατί έτσι έμαθες. Εσύ είσαι Φιλελεύθερος και πρέπει να ψηφίσεις τη Δεξιά. Εσύ είσαι Μαρξιστής και πρέπει να ψηφήσεις την Αριστερά. Αναρωτίεσε όμως τι πάει να πει Μαρξιστής και Φιλελεύθερος. Κανένας πολιτικός δεν σου τα εξήγησε αυτά. Εξάλλου δεν έχεις τη στοιχειώδη νοημοσύνη να τα καταλάβεις.
Σε λυπάμαι. Η ζωή σου μοιάζει να είναι καταδικασμένη ισόβια σε ένα καρναβαλίστικο χορό. Έχεις επιλέξει μια μάσκα και την φοράς προσπαθώντας να κρύψεις την ασχήμια της ψυχής σου. Μα όμως αυτή δεν κρύβεται με μάσκες και το ξέρεις αυτό. Κατάντησες θιασώτης σε μια στημένη παράσταση. Θέλεις πάντα να είσαι ο πρωταγωνιστής έστω και αν δεν το αξίζεις. Βρίσκεσαι συνεχώς με ένα προσωπείο στη μούρης σου. Τα προσωπεία πολλά στα ράφια σου. Του καλού, του κακού, του τίμιου, του φίλου, του ευτυχισμένου, του διανοούμενου, του έξυπνου… Είσαι όμως ψεύτικος!
Σε λυπάμαι.... Με λυπάμαι…

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

A secret word (Λόγος μυστικός)

Sound of an Angel - Beautiful violin music (+playlist)

Sad flute Song

CELTIC MUSIC - FLUTE ( flauta celta )

Second Two O Carolan's Pieces: a Tune Without Title/Planxty Burke

ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΟΡΦΕΑΣ ΠΕΡΙΔΗΣ (+playlist)

Εδω στη Ρωγμή του Χρόνου ~ Κατάθεση Ψυχής (+playlist)